Ozon podajemy wewnętrznie w postaci zastrzyków bezpośrednio do żyły od ponad 20 lat w terapii wielu schorzeń.
1. Długoletnie doświadczenie pozwoliło opracować autorskie metody leczenia takich dolegliwości jak:
- borelioza
- astma
- miażdżyca uogólniona i zarostowa kończyn dolnych
- choroby o podłożu alergicznym
- wirusowe zapalenie wątroby
- choroba Hashimoto
- zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem
2. Ozon podawany do krwi wykazuje terapeutyczne działanie w takich schorzeniach jak:
- choroby o podłożu wirusowym
- choroby z autoagresji
- choroby wywoływane przez gronkowce, paciorkowce, chlamydie
- choroby o podłożu alergicznym
- choroba niedokrwienna mięśnia sercowego
- zespół niedokrwienny mózgu
- cukrzyca i stopa cukrzycowa
- nadciśnienie tętnicze
- polineuropatia
- chroniczne i nawracające zakażenia jamy ustnej
- zespół przewlekłego zmęczenia i fibromialgii
- powikłania stopy cukrzycowej i retinopatii
- stany zapalne i owrzodzenia jelita grubego
- stany zapalne zatok i ucha środkowego
- zgorzel gazowa
- ropniaki opłucnej
- przetoka zakażenia kości i zakażenia wokół endoprotez
- wspomagająco w chorobach nowotworowych
3. Zewnętrzna aplikowanie ozonu wskazane jest w takich przypadkach jak:
- niegojące się lub trudno gojące się rany
- odleżyny
- owrzodzenia z powodu schorzeń naczyń żylnych
- grzybice
- oparzenia
- ropnie i czyraki
- egzemy
- stopa cukrzycowa
- trądzik
Terapia ozonowa jest metodą bezpieczn,ą ale w przypadku chorób układowych zawsze lekarz prowadzący terapię powinien wziąć pod uwagę na stan kliniczny pacjenta.
Są też choroby, które mogą ograniczać wykonanie zabiegów ozonoterapii, a niekiedy nawet wykluczyć. Należą do nich:
- świeży zawał mięśnia sercowego
- niewyrównane nadciśnienie tętnicze
- ciąża zwłaszcza we wczesnym etapie, aby wykluczyć możliwość narażenia na czynniki mutagenne
- nietypowe sytuacje z nadczynnością tarczycy
- niekontrolowane zaburzenia krzepnięcie
- małopłytkowość
- zatrucie alkoholem
- alergia na ozon
Ozonoterapia jest dziedziną medycyny i powinna być wykonywana po konsultacji z lekarzem i przez przeszkolony personel medyczny.
Ozonoterapia zawsze powinna być prowadzona we współpracy z pacjentem. Brak takiej współpracy eliminuje możliwość prowadzenia terapii.
Terapia zaczyna się od dawek niskich, które później zwiększa się stopniowo w zależności od reakcji pacjenta.
Podczas zabiegów ozonoterapii nie należy jednocześnie przyjmować witaminy C i witaminy E. Wysokie stężenie tych substancji we krwi zakłóca działanie ozonu jako środka utleniającego. Zawsze należy zachować czasowy odstęp między zabiegami ozonoterapii i wlewami dożylnymi witaminy C.
